House party, kangaroos and being in the hospital.

Laat ik maar eens even beginnen met het jaloers maken van iedereen, het is hier namelijk hemels weer! Op het gebied van stage valt er weinig te vertellen, want tja dat is nou eenmaal niet echt boeiend. Gelukkig beleef ik in het weekend vele avonturen met de gezellige dutchies en mijn huisgenootjes:) De afgelopen weken heb ik veel dingen ondernomen met de nodige tegenslagen natuurlijk. Die moeten altijd weer aan bod komen helaas. Als eerste was en er een speciale meet-up waarbij allerlei internationale studenten bijeenkwamen om te kletsen en 'nieuwe vrienden te maken'. De crowd bestond vooral uit Aziaten dus ons Nederlandse clubje had zichzelf alweer gauw gevonden. Daarna even door gegaan naar de mac want we konden de verleiding niet weerstaan haha. De week erna hadden we met een houseparty georganiseerd met mn huisgenootjes. Na de nodige wijntjes voelde ik m behoorlijk hangen en ik niet alleen... (ik ga btw nooit meer goon drinken, tast je hersencellen behoorlijk zwaar aan hahaha!) We zijn met een grote groep naar een club gegaan om verder te feesten natuurlijk en voor ik het wist was het alweer half 5 in de ochtend, oeps. Nou het plan was om die zondag naar de kangaroos te gaan, maar je kan al raden dat dat plan werd uitgesteld voor n week :p. De week erna ben ik met Daphne zaterdags lekker gaan rondlopen door noord-sydney, lekker in de zon gechillt daar en vervolgens belandde we bij een of ander salsa festival bij darling Harbour wat erg gezellig was! De zondag zijn we dit keer wel naar het kangaroo park geweest met de nodige avonturen. Als eerste reed de bus echt de hele kust daar af met als laatste stop pas het park :/ hoezo om? Word je vervolgens afgezet bij een weg die we eigenlijk gewoon hadden moeten volgen, maar wij zijn natuurlijk eigenwijs en lopen een bospad in met wat andere mensen die dat idee ook hadden. Loop je in the middle of nowhere in de snikhitte om er vervolgens achter te komen dat we echt een mega omweg hadden genomen haha. Gelukkig maakte de hele kudde kangaroos de dag weer goed :) Na te hebben gechillt tussen de kangaroos, selfies konden natuurlijk niet ontbreken!, was ons plan om naar het station te lopen (zo'n 40 minuten) want de bus reed niet zo vaak, vanwege de aankomende storm. Nou sta je daar echt 1 minuut uit te vogelen hoe je moet lopen, komt er een of ander surfbusje aanrijden met een aantal jongens derin die ons een lift aanbode naar het station. Daar zeiden wij geen nee tegen natuurlijk! Super leuk op de grond achterin het busje lekker kletsen over het ozzie leven hier haha. In de trein barsstte de storm los dus we hadden echt super veel geluk!

De week erna hadden we het plan om naar het royal national park te lopen, een soort coastal walk met hele mooie kliffen, maar dat plan liep helaas anders... Ik werd afgelopen woensdag namelijk midden in de nacht wakker van erge pijn in een kant van mijn buik en voelde me verschrikkelijk beroerd. Die ochtend had ik dan ook gelijk maar een bezoekje gebracht aan de dokter hier want deze pijn had ik nog nooit meegemaakt. Helaas had de dokter het leuke idee dat er een grote kans was dat het een blindedarmontsteking was. Nou ik over de zeik natuurlijk. Gelijk doorgestuurd naar de spoedeisende hulp in het ziekenhuis vlakbij om alles zo snel mogelijk te laten onderzoeken, waarbij bloeddruk etc. gemeten en bloed afgenomen en een speciale naald ik eerst de juiste ingang moest zoeken voordat ik uiteindelijk bij de juiste afdeling aankwam in me eentje. Eenmaal daar werd er gelijk mijn ingebracht voor infuus (gelukkig was ik half flauwgevallen van het bloed afnemen dat ik niet heb gevoeld dat die cannula in je arm voor het infuus nog best wel lang is :|) Van wat ik dacht dat een paar testjes zou zijn, werd uiteindelijk een hele dag onderzoeken doorlopen. Het begon dat ik een hartfilmpje moest maken omdat mijn bloeddruk nogal schommelde in het begin tussen hoog en laag. Daarna moest ik me omkleden in zo'n mooie ziekenhuis outfit en moest ik een urinetest doen waar niets uitkwam helaas. Paar uur wachten waarbij ik ondertussen aan een infuus en antibiotica werd gelegd om vervolgens een ultrasound te doen waar ook niets uit op te maken was waar mijn pijn toch vandaan kwam. Vervolgens weer een aantal uur wachten en toen werd ik doorgebracht om een CT scan te maken (er werd eerst een vloeistof in je gespoten om alles zichtbaar te maken wat voelde alsof je in je broek had geplast haha). Hier kwam helaas ook niet echt veel uit, dus moest ik helaas de nacht doorbrengen in het ziekhuis ter observatie. Gelukkig kwamen ze er 's avonds laat achter dat het gelukkig niet mijn blindedarm was! (opluchting!!!), maar bleek een nierbekkenontsteking. Gelukkig mocht ik de volgende middag naar huis met antibiotica capsules van hier tot tokio. Die week heb ik voornamelijk op de bank gelegen vanwege de pijn (bewegen was best pijnlijk) en heb alle nieuwe films op popcorntime alweer gezien. Gelukkig voel ik me nu alweer een stuk beter, behalve dat ik nog vermoeid ben van de medicijnen en ben ik weer begonnen met stage.

Nou dat waren me toch wel de nodige avonturen geloof ik...
Tot weer een nieuw verslag over een paar weken, als ik het zelf niet vergeet haha! :p